Bir Yalnızlık Açılımı ...</FONT>
Yavaş yavaş bünyemize enjekte olan bir misafirdir , misafirliğini reddedercesine kendine alıştırır , vefalıdır gitmeyi istemez...
Karanlığın en yoğun olduğu zamanlarda bir renk aramaktır yalnızlık ,
Fakat seçilebilen en asil renk siyahtır
Etrafınızda bir çok insan olmasına rağmen kalabalıklarda boğulmak ama hiç ölememektir ,
Hep bir savaştır , sorgulamadır ...
Galibide , hakimide ‘’yalnız’’ ın ta kendisidir
Herşeyin ucuz olduğu düşüncesinin baskın olması , kabullenmek , sahip olamamak , ait olamamaktır.
Yalnızlık büyütür , biraz da çürütür ...
Mekanları sığ bulmak kendiyle yüzleşmektir , yüzleştikçe sorular sormak sordukça daha fazla düşünmektir.
Duvarlarla konuşabilmek , sırf evde bir ses olsun diye hiç izlemeden Televizyonu açmaktır ,
Bir deniz kenarında ağlamak , omzuna yaslanabileceği kimseye izin vermemektir ,
Derin bir felsefedir yalnızlık ,
Sizi anlamayanlara acıyla karışık tebessüm etmek , şiirler yazmak , şarkıların her gün biraz daha içinizi acıtmasıdır .
Dünyaya meydan okumaktır kimi zaman , sahtelerden sahteliklerden arınmak kendiyle baş başalıktır.
Ve gecenin bi vakti bunları yazabilmektir , hiç doğacak güneşi ,işe gideceğini hesaba katmadan :P
Konu: Bir Yalnızlık Açılımı ... 
C.tesi Şub. 07, 2009 1:29 pm
