Sen bu sevgiyi kaldırabilir misin?

<tr class="cell"></tr>

window.google_render_ad(); Gel desem sana .... Hiçbir şey sorma,hiçbir şey konuşma,sadece gel... Gelir misin?? Hadi desem yada..?? Hiçbir şey sormadan yine benimle yürür müsün sonu belirsiz...?? Bakmasan,görmesen,duymasan beni günlerce...Aylarca belki.... Yine beni sever misin? Gözden ırak olan gönülden uzak olurmuş derler ya.. Yanımda olup uzak olanlardansa,uzakta olup içimde olmayı becerebilir misin Aylar sonra,yıllar belki.. ''Seni sevdim..Senden gelen iyi-kötü her şeyi sevdim.Ve hep seveceğim..'' Diyebilir misin..?? Yanında otururken bile zaman zaman beni deli gibi özleyebilir misin?? Her ayrılışımızda sabaha,bir daha görememek korkusuyla delirir misin? Her gelen telefonda 'ben' diye irkilir misin sebepsiz..? Beni her dakikana taşıyıp yaşamayı becerebilir misin?? Beni ,ben gibi sevebilir misin?? Delirsem bir gün..''Canıımmm...'' diye yine sarılabilir misin? Kapris yapmak istesem...Yapsam hatta şımarıp,kalabalıklarda elimi tutabilir misin? Hayat bir gün bana oynarsa,maskeleri yırtıp her yerimden,yine beni görebilir misin?? Ne şart ve konum olursa olsun,göz bebeklerimin hep aynı bakacağını bilebilir misin? Ya da ben hayatla oynamaya kalkarsam bir gün nefesimden sıkılıp Ölsem bir gün,yaşadığın her gün için benimle, 'bir saniyesi için bile pişman değilim' diyebilir misin? Sevgilim ol diyorsun bana.... Sen bu sevgiyi kaldırabilir misin?

[table:fa22 style="width: 100%;" align="center" cellpadding="1" cellspacing="1"][tr class="cell"][td class="konuoku" valign="top" width="75%"]
duygu tadında

İçimden geçiyorum...
Çıldırıyorum...
Üzülüyorum...
Yokluklarda yok oluyorum...
Ağlamak istemiyorum artık..
Bu öldüresi sessizlik hiç hoşuma gitmiyor...
Aklım çok karışık..
Şurdan biri gelse, elimde derdinin dermanı dese,çaren işte bu dese ve bitse...!
Hiç kimse tanıdık değil artık ve hiç bir suret anımsatmıyor birşey..
Körelmişim yada kör`olmuşum..
Çığrından çıkıyor gitgide çığlıklarım, kendi içimde yine kendime patlıyorum..

Patlasam neye yarar,hiç işte.. Birşey olmuyor, zaman dolmuyor,
vakit geçmiyor bir türlü ve olan olmuyor.."Ne olacaksa olsun artık"
derken bile eriyor yavaş yavaş insan..
Çoğu var, eksiği yok isyanların..
Düğüm düğüm işlenmişler sanki kader yolumuza..
Her çakıl taşı altından bir isyan çıkıyor..
"Ortalıkta çorap söküğü gibi dolaşmasana..
Ama gitsene..
bi gitsene!!.. "
Yetmedi, yetmiyor yada yetmeyecek mi bu azap deresinden akan kırmızı sular..
Bir sonu gelmeyecek mi sonsuz düşlerin yada kırıklarının..
Ama ses vermeyecekse yine yankıların!
O zaman bu azaba kendi kendine son vermekte sakınca bulmayacak kulaklarım..
Üşürken,havanın buz gibi derin soluğunda terlerim...
Soğuktan buz tutmuş parmaklarım bir dokunuşta,tuzla buz olmayacak mı?
Olacak elbet olacak, hepsi bir son bulacak..
Birazdan...
Az sonra...
VE
Şimdi...
Gidip tek nefeste ve bir seste...
İkiye bölecek penceremden dünyayı dudaklarım..
Eyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy
Zalim
Yarrrrrrrrrrrrrrrrrrrr...!
Sadece Sen olma diye ..
Canımın en can yerini..
Yüreğimin Sesini Susturdum..
Ve yüreğimin yarasına..
Tuz bastım...Kanasında içindeki sen çıksın diye..
Gitsene...Nolur..! ...Bi gitsene..!

<tr class="cell"></tr>

belki şansdı.. belkide kader... sen başka yerlerdeydin... hayata küskün... insanlara küskün... ben yıkık dökük sevdalardan çıkmıştım... benliğimi kaybetmiş.. güvenimi kaybetmiş... ve yalnızlığımın üzerine geldin... üç günde aşkı.. on günde on yılı yaşadık... benki yokluğunda bile seni yaşadım.. sen hep imkanlar aradın... ve kaybolduk... sonra yeniden bulduk... iki ayrı bedende tek yürek.. tek nefes olduk.. her güne benim olduğunu düşenerek başladım.. ben şanslıydım bikere.. sen vardın.. daha neydi.. senden hiç gitmeyeceğim... unutma... hep benimle ol.. benim kal.. sen istersen eğer... pes edersen... gidersende birgün... ben bilmeyeyim gittiğini... ellerini... bende bırak ne olur... ....ve sonrada yine; ...bu can sensiz yaşarmı sanıyorsun.... diyerek... hemen dön olmaz mı? yalandı... şakaydı... gitmem... gidemem... de.... diyebilir misin? sen, benden hiç gitmeyebilir misin?